- χωραΐτης
- ο , χωραΐτισσα η горожанин, -ка
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
χωραΐτης
Смотреть что такое "χωραΐτης" в других словарях:
χωραΐτης — ο, θηλ. χωραΐτισσα, Ν ο κάτοικος πόλης. [ΕΤΥΜΟΛ. < χώρα + κατάλ. ίτης (πρβλ. οπλ ίτης)] … Dictionary of Greek
-ίτης — (ΑΜ ίτης) κατάλ. μεγάλου αριθμού αρσ. ουσ. τής Ελληνικής, η οποία σχηματίστηκε από τη σύναψη τού επιθήματος της με το ληκτικό στοιχείο ι , θέματος ορισμένων λέξεων (πρβλ. πολ ίτης), απ όπου επεκτάθηκε, αργότερα, και σε άλλα θέματα (πρβλ. ζευγ… … Dictionary of Greek
-αΐτης — Γλωσσ. παραγωγική κατάληξη ονομάτων που δηλώνουν τοπική προέλευση ή παρωνύμιο. Σχηματίστηκε αρχικά σε μεταγεν. εθνικά και παρώνυμα ονόματα που είχαν στο θέμα τους αι: Αθήναι > Αθηναι ίτης > Αθηνα ΐτης, σπήλαιον > σπηλαι ίτης > σπηλα… … Dictionary of Greek
χωραΐτικος — η, ο, Ν [χωραΐτης] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χωραΐτη … Dictionary of Greek
χωρατεύω — Ν 1. λέω χωρατά, είμαι χωρατατζής 2. (κυριολ. και μτφ.) αστειεύομαι 3. φρ. α) «ο καιρός σήμερα δεν χωρατεύει» μτφ. ο καιρός είναι πολύ άσχημος β) «δεν χωρατεύει το κρύο» επικρατεί δριμύ κρύο. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. έχει σχηματιστεί μέσω αρχικού τ.… … Dictionary of Greek
χώρα — Oνομασία 5 οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 400 μ.), στην πρώην επαρχία Γορτυνίας, του νομού Αρκαδίας. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (19 τ. χλμ.) στον οποίο υπάγονται και οι οικισμοί Δωδεκάμετρο (υψόμ. 170 μ.) και Εληά (υψόμ. 200 μ.). 2.… … Dictionary of Greek
